زمین انسان ها

«زمین انسان‌ها»، اثری برجسته از آنتوان دو سنت‌اگزوپری، نویسنده‌ی نام‌آشنای فرانسوی و خالق «شازده کوچولو»، یکی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین کتاب‌های جهان، است. اگزوپری که به‌خاطر آثارش جوایز معتبری چون جایزه‌ی آکادمی فرانسه و جایزه‌ی ملی کتاب آمریکا را در سال 1939 برای همین کتاب دریافت کرد، در «زمین انسان‌ها» زندگی‌نامه‌ای خودنوشت را با نثری شاعرانه و تأمل‌برانگیز ارائه می‌دهد. او برای نسخه‌ی آمریکایی این کتاب، بخش‌هایی را که برای مخاطب آمریکایی مناسب نبود حذف و قسمت‌هایی ویژه به آن افزود. انتخاب عنوان این اثر، به گفته‌ی خود اگزوپری، یکی از دشوارترین چالش‌های ادبی‌اش بود. او حتی به عموزاده‌اش وعده داد که اگر عنوانی بی‌نقص پیشنهاد دهد، صد فرانک به او خواهد داد. عموزاده‌اش لیستی با سی عنوان ارائه کرد و اگزوپری از میان آن‌ها، نام «زمین انسان‌ها» را برگزید.

این کتاب، روایتی است از تجربه‌های واقعی اگزوپری به‌عنوان یکی از اولین خلبانان خطوط هوایی که در مسیرهای مشخص پرواز می‌کرد. او با جزئیاتی هیجان‌انگیز از پروازهایش بر فراز رشته‌کوه آند و صحرای آفریقا سخن می‌گوید و از سانحه‌ای یاد می‌کند که او را تا آستانه‌ی مرگ برد، اما به شکلی معجزه‌آسا از آن جان سالم به در برد. اگزوپری در این اثر، مفاهیمی چون تجربه‌ی نزدیک به مرگ، دوستی، جوانمردی، انسانیت و خوشبختی را کاوش می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این ارزش‌ها شخصیت او را شکل داده و به زندگی‌اش معنا بخشیده‌اند. «زمین انسان‌ها» نه‌تنها خاطرات یک خلبان، بلکه تأملی عمیق بر جوهره‌ی انسانیت و پیوند میان انسان و جهان است.

«در آن بیابان، زیر آسمانی که انگار بی‌انتها بود، حس کردم که چیزی بزرگ‌تر از من در جریان است. شن‌ها زیر پایم داغ بودند، و تشنگی گلویم را می‌فشرد، اما قلبم زنده بود. دوستی رفیقم، که در آن لحظه کنارم بود، و امید به ادامه، مرا نگه داشت. آن‌جا، در سکوت صحرا، فهمیدم که انسان بودن، یعنی حتی در تاریک‌ترین لحظه‌ها، نوری را در خودت پیدا کنی.»